مدیریت زمان

آنچه که امروز به عنوان “مدیریت زمان” وجود دارد تنها در داستان ها وجود دارد: ما نمی توانیم زمان را مدیریت کنیم. با این حال، ما می توانیم خود را به گونه ای مدیریت نماییم که بهترین نتیجه را از زمان خود به دست آوریم. نگرش نیلارود به “مدیریت زمان” این است که با تعهد به تغییر شروع می شود. کلید چنین تغییری برنامه ریزی و پس از آن حفاظت از زمان برنامه ریزی شده است که اغلب شامل اولویت بندی و اولویت بندی مجدد می باشد.

بسیاری از مطالعات نشان می دهد که مدیران در فعالیت های برنامه ریزی و اجرایی خود به “مدیریت زمان” توجه کافی نمی کنند. آنها مواردی مانند نداشتن برنامه ریزی، ارائه گزارش، ضعف در گفتن نه، تفویض اختیارات بی اثر، جلسات بی فایده، کارهای اداری غیر موثر، کارکنان بدون شرایط، روابط بی اثر، ارتباطات دوستانه، قرار ملاقات های برنامه ریزی نشده و مسئولیت های بیش از حد را به عنوان موثر ترین عوامل در هدر رفتن زمان مدیران تلقی می کنند.
ما آگاهی کارکنان شما را در طول یک کارگاه آموزشی یک روزه نسبت به این مسائل بالا خواهیم برد و مواد و روشی برای کار بر روی آنها در اختیارشان قرار خواهیم داد.

اول از همه باید آگاهی کارکنان را نسبت به عواملی که باعث بروز اختلال در برنامه می شوند افزایش دهیم. سپس آنها باید بدانند که کدام یک از این عوامل با شخصیتشان در ارتباط است، به عبارت دیگر، آنها باید دریابند که کدام مهارت ها ذاتی و کدام یک اکتسابی هستند.